LINIaA
Liniom możemy przyporządkować różne właściwości
Kształt
Za pomocą kształtów konstruujemy przedstawiane na obrazie obiekty. Pojedyncze formy geometryczne mogą być wyeksponowane, tak jak w obrazach kubistycznych, mogą też być ukryte i subtelnie łączone ze sobą, by wiernie odtworzyć rzeczywistość.
perspektywa kulisowa
Perspektywa — określenie stosowane w architekturze, malarstwie, fotografii i innych sztukach wizualnych oznaczające sposób oddania trójwymiarowych obiektów i przestrzeni na płaszczyźnie.
Istnieje kilka rodzajów perspektywy:
- linearna (zbieżna, geometryczna),
- barwna (malarska),
- kulisowa,
- powietrzna,
- rzędowa.
Kompozycja (perspektywa) rzędowa. W kompozycji tej elementy bardziej oddalone są umieszczone wyżej.
.
perspektywa kulisowa
Jan Vermeer- Dziewczyna czytająca list (barok)
Kompozycja (perspektywa) kulisowa polega na tym, że elementy dalsze są częściowo zasłonięte przez elementy bliższe.
Perspektywa zbieżna (linearna)
Perspektywa linearna, zwana też geometryczną lub zbieżną to sposób oddania głębi za pomocą rzutu środkowego. Jest to specyficzny sposób przedstawienia trójwymiarowej przestrzeni na płaszczyźnie, odpowiadający w przybliżeniu obrazowi przestrzeni, jaki tworzy oko ludzkie.
Istotą perspektywy jest rzutowanie wszystkich punktów przestrzeni na płaszczyznę lub inną powierzchnię, względem pewnego punktu zwanego środkiem perspektywy. Taki sposób przedstawienia powoduje powstawanie obrazu, w którym (oprócz pewnych specyficznych sytuacji) nie zostają zachowane prawdziwe wymiary i kąty w przestrzeni. Obraz ulega deformacji — charakterystyczne jest "zmniejszanie się" na obrazie przedstawianych elementów wraz z ich oddalaniem się od punktu obserwacji. Linie równoległe do siebie w perspektywie stają się zbieżne i spotykają się w pewnym teoretycznym punkcie. Konstrukcja perspektywy w rysunku i malarstwie opiera się właśnie na stosowaniu tzw. punktów zbiegu, które pozwalają wyznaczyć prawidłowy kształt przedstawianych obiektów. Perspektywa jest najczęściej używanym i najbardziej naturalnym dla człowieka sposobem odwzorowania przestrzeni na płaskiej powierzchni.
perspektywa powietrzna i malarska
W perspektywie powietrznej wraz ze zwiększaniem się odległości tony i barwy bledną i stają się jaśniejsze, bardziej niebieskawe, a kształty przedmiotów stają się mniej wyraźne, jakby zamglone.
Fragment obrazu Leonarda da Vinci Mona Lisa. Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=689788
Perspektywa malarska wykorzystuje zjawisko optyczne, które polega na złudzeniu, że pewne kolory zdają się być bliżej lub dalej od obserwatora
Faktura- w plastyce jest to charakterystyczny sposób ukształtowania powierzchni dzieła (np. obrazu, rzeźby) wynikający z tworzywa, techniki i woli artysty.
Kompozycja - w sztukach plastycznych układ elementów zestawionych ze sobą w taki sposób, aby tworzyły one harmonijną całość. Kompozycją określa się również samo dzieło, zawierające połączone ze sobą składniki.
Wyróżniamy następujące kompozycje:
Kompozycja centralna - skupia uwagę na środku płaszczyzny. Umieszczony jest tam główny wyróżniający się element zwany akcentem plastycznym.
Często, na podstawie układu elementów, wyróżnia się przeciwstawne do siebie rodzaje kompozycji, na przykład:
Kompozycja symetryczna i asymetrycza
W kompozycji symetrycznej można poprowadzić wyobrażalna linię dzielącą płaszczyznę na dwie części. Po obu stronach tej linii elementy plastyczne są rozłożone jednakowo lub bardzo podobnie.
W kompozycji asymetrycznej elementy na płaszczyźnie różnią się swoim ułożeniem.
Kompozycja otwarta i zamknięta
Kompozycja otwarta - to taki układ elementów plastycznych, który" nie kończy się na płaszczyźnie obrazu", można coś jeszcze domalować.
Kompozycja zamknięta - to okład elementów, ktory tworzy odrębną, nienaruszalną całość.
Kompozycja statyczna i dynamiczna
kompozycja, która sprawia wrażenie równowagi i spokoju (uporządkowane elementy pionowe i poziome).
Kompozycja dynamiczna - patrząc na nią odnosimy wrażenie ruchu
Kompozycja rytmiczna
powtarzalność podobnych elementów w określonych, zwykle jednakowych odstępach
Kompozycja rzędowa, pasowa i kulisowa
W kompozycji rzędowej elementy bardziej oddalone są umieszczone wyżej.
W kompozycji pasowej postacie pogrupowane są w poziome rzędy (pasy), pasy wyższe przedstawiają osoby dalsze.
Kompozycja kulisowa - polega na tym, że elementy dalsze są częściowo zasłonięte przez elementy bliższe.
Kompozycja rytmiczna
Cechą tej kompozycji jest powtarzalność elementów według określonego porządku.
Walor – w malarstwie jasność barwy, natężenie światła względem cienia (ilość jasności i ciemności), jaka zawarta jest w tonie kolorystycznym.
plama barwna
Abecadło plastyczne to inaczej język plastyki,
Na abecadło plastyczne składają się:
-
linia,
-
kontur, kształt,
-
plama, barwa, gama barwna,
-
walor,
-
faktura,
-
kompozycja,
-
światłocień
-
perspektywa.
ABECADŁO SZTUKI
ABECADŁO SZTUKI
podaruj dziecku
radość tworzenia